Ο εμβολιασμός προστατεύει το παιδί σας από αυτές τις 14 ασθένειες που
κάποτε ήταν κοινές παγκοσμίως.
1. Πολιομυελίτιδα
Η πολιομυελίτιδα είναι μια ακρωτηριαστική και δυνητικά θανατηφόρα
μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από τον ιό της πολιομυελίτιδας. Ο ιός
μεταδίδεται από άτομο σε άτομο και μπορεί να εισβάλει στον εγκέφαλο και το
νωτιαίο μυελό ενός μολυσμένου ατόμου, προκαλώντας παράλυση. Η
πολιομυελίτιδα εξαλείφθηκε στις αναπτυγμένες χώρες με τον εμβολιασμό
Ωστόσο, η πολιομυελίτιδα εξακολουθεί να αποτελεί απειλή σε ορισμένες άλλες
χώρες. Η διασφάλιση ότι τα βρέφη και τα παιδιά είναι εμβολιασμένα είναι ο
καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε την επιστροφή της πολιομυελίτιδας.
To εμβόλιό κυκλοφορεί παγκοσμίως σε δυο μορφές: ενέσιμη και από του
στόματος. Προτιμάται η ενέσιμη μορφή στην χώρα μας, λόγω των λιγότερων
ανεπιθύμητών ενεργειών.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να λάβει τέσσερις δόσεις του εμβολίου κατά
της πολιομυελίτιδας (ονομάζεται επίσης IPV). Το παιδί σας θα χρειαστεί μία
δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες: 2 μηνών , 4 μηνών , 6-18
μηνών και 4-6 ετών .
2. Τέτανος
Ο τέτανος προκαλεί επώδυνη μυϊκή δυσκαμψία και σοβαρούς σπασμούς και
μπορεί να είναι θανατηφόρος. Το κλωστηρίδιο του τετάνου αποτελεί ένα
αναερόβιο αναερόβιο, δηλαδή για να αναπτυχθεί δεν χρειάζεται οξυγόνο, που
μπορεί να μολύνει τραύματα. Η νευροτοξίνη που παράγει είναι υπεύθυνη για τα
συμπτώματά από το νευρικό σύστημα.
Εμβολιαζόμαστε για να προστατευτούμε όταν υπάρχουν τραύματα από
μεταλλικά αιχμηρά αντικείμενα , βαθιά και σοβαρά τραύματα αλλά και
τραύματά από δαγκώματα ζώων.
Σήμερα, το εμβόλιο κατά του τετάνου αποτελεί μέρος ενός εμβολίου
καταπολέμησης της νόσου που ονομάζεται DTaP, το οποίο παρέχει προστασία
από τον τέτανο, τη διφθερίτιδα και τον κοκκύτη.
• Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να λάβει πέντε δόσεις του εμβολίου
DTaP για καλύτερη προστασία. Το παιδί σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία
από τις ακόλουθες ηλικίες: 2 μηνών , 4 μηνών , 6 μηνών , 15-18 μηνών και 4-6
ετών , 12 ετών και έπειτα κάθε 10 έτη.
3. Γρίπη
Η γρίπη είναι μια αναπνευστική ασθένεια που προκαλείται από τον ιό της
γρίπης που προσβάλλει τη μύτη, το λαιμό και τους πνεύμονες. Η γρίπη μπορεί
να επηρεάσει διαφορετικά τους ανθρώπους με βάση το ανοσοποιητικό τους
σύστημα, την ηλικία και την υγεία τους.
Τα συμπτώματα της γρίπης στα παιδιά μπορεί να περιλαμβάνουν βήχα, πυρετό,
πόνους, κόπωση, έμετο και διάρροια. Κάθε χρόνο παγκοσμίως πολλά παιδιά
νοσούν βαριά ή πεθαίνουν από επιπλοκές της γρίπης.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι βρέφη κάτω των 6 μηνών είναι πιο πιθανό να
νοσήσουν βαριά και να καταλήξουν στο νοσοκομείο από γρίπη, αλλά είναι πολύ
μικρά ακόμη για να κάνουν το εμβόλιο . Ο καλύτερος τρόπος για την προστασία
των μωρών από τη γρίπη είναι να κάνει η μητέρα ένα αντιγριπικό εμβόλιο κατά
τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και να εμβολιαστούν όλα τα άτομα που
φροντίζουν ή ζουν με το βρέφος.
Εμβολιάζουμε λοιπόν μια φορά τον χρόνο , συνήθως το φθινόπωρο.
4. Ηπατίτιδα Β
Γνωρίζατε ότι παγκοσμίως περισσότεροι από 780.000 άνθρωποι πεθαίνουν
ετησίως από επιπλοκές της ηπατίτιδας Β;
Η ηπατίτιδα Β μεταδίδεται μέσω του αίματος ή άλλων σωματικών υγρών. Είναι
ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα μωρά, καθώς ο ιός της ηπατίτιδας Β μπορεί να
μεταδοθεί από μια μολυσμένη μητέρα στο παιδί κατά τη γέννηση. Περίπου 9
στα 10 βρέφη που μολύνονται από τη μητέρα τους, νοσούν για χρόνια.
Υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις για το ποια νεογέννητα θα λάβουν την
πρώτη δόση του εμβολίου για την ηπατίτιδα Β στην γέννηση . Όλες οι
εγκυμονούσες πρέπει να υποβάλλονται σε εξετάσεις και όλα τα μωρά να
εμβολιάζονται.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να λάβει τρεις δόσεις του εμβολίου
ηπατίτιδας Β για καλύτερη προστασία. Συνήθως, το παιδί σας θα χρειαστεί μία
δόση σε ηλικία : 2 μήνες , 4 μηνών και άνω των 10 μηνών.
5. Ηπατίτιδα Α
Το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Α αναπτύχθηκε το 1995 και έκτοτε έχει μειώσει
δραματικά τον αριθμό των κρουσμάτων.
Η ηπατίτιδα Α είναι μια ηπατική νόσος και μεταδίδεται μέσω της άμεσης
επαφής από άτομο σε άτομο ή μέσω μολυσμένων τροφίμων και νερού.
Οι γιατροί συστήνουν στο παιδί σας να πάρει δύο δόσεις του εμβολίου. Η πρώτη
δόση γίνεται άνω των 2 ετών και η επαναληπτική σε 6 μήνες από την πρώτη.
Οι συστάσεις της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας είναι να ξεκινάει ο
εμβολιασμός πριν το παιδί ξεκινήσει τον παιδικό σταθμό ή νηπιαγωγείο και όχι
νωρίτερα από 2 ετών.
6. Ερυθρά
Η ερυθρά μεταδίδεται με το βήχα και το φτέρνισμα. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνή
για μια έγκυο γυναίκα και το αναπτυσσόμενο μωρό της. Εάν μια μη
εμβολιασμένη έγκυος μολυνθεί από ερυθρά, μπορεί να αποβάλει ή το μωρό της
να πεθάνει αμέσως μετά τη γέννηση. Επίσης, μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια
στο αναπτυσσόμενο μωρό της που μπορεί να αναπτύξει σοβαρές γενετικές
ανωμαλίες.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να κάνει δύο εμβόλια με το εμβόλιο MMR. Το
παιδί σας θα πρέπει να λάβει μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες
ηλικίες: 12-15 μηνών και 4-6 ετών .
7. Αιμόφιλος ινφλουέντζας (Hib)
Ο Hib (ή η επίσημη ονομασία του, Haemophilus influenzae type b) δεν είναι
τόσο γνωστός όσο μερικές από τις άλλες ασθένειες, χάρη στα εμβόλια. Ο Hib
μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού
όπως και να οδηγήσει σε εγκεφαλική βλάβη, απώλεια ακοής ή ακόμα και
θάνατο. Ο αιμόφιλός επηρεάζει κυρίως παιδιά κάτω των πέντε ετών.
Πριν από το εμβόλιο, πάνω από 20.000 παιδιά μολύνονταν κάθε χρόνο.
Από αυτά τα παιδιά, ένα στα πέντε υπέστη εγκεφαλική βλάβη ή έγινε
κωφό. Ακόμη και με θεραπεία, έως και ένα στα 20 παιδιά με μηνιγγίτιδα Hib
πεθαίνει.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να πάρει τέσσερις δόσεις του εμβολίου
Hib. Το παιδί σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες:
2 μηνών , 4 μηνών , 6 μηνών και 15-18 μηνών .
8. Ιλαρά
Γνωρίζατε ότι το παιδί σας μπορεί να προσβληθεί από ιλαρά απλώς και μόνο αν
βρεθεί σε ένα δωμάτιο όπου βρισκόταν ένα άτομο με ιλαρά, ακόμη και έως και
δύο ώρες μετά την αναχώρηση του ατόμου;
Η ιλαρά είναι πολύ μεταδοτική και μπορεί να είναι σοβαρή, ειδικά για μικρά
παιδιά. Η ιλαρά μπορεί να προκαλέσει εξάνθημα, πυρετό, βήχα, μύξες,
επιπεφυκίτιδα, καταβολή. Επειδή η ιλαρά είναι συχνή σε μη αναπτυγμένες
χώρες, τα μη εμβολιασμένα άτομα μπορούν να νοσήσουν από ιλαρά, όταν
ταξιδέψουν στις χώρες αυτές Όποιος δεν προστατεύεται από την ιλαρά
κινδυνεύει, γι’ αυτό φροντίστε να ενημερώνεστε για τα εμβόλια του παιδιού
σας.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να πάρει δύο δόσεις του εμβολίου MMR. Το
παιδί σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες:
12-15- μηνών και 4-6 ετών.
9. Κοκκύτης
Ο κοκκύτης , είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια που μπορεί να είναι
θανατηφόρα για τα μωρά.
Ο κοκκύτης μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτο, βίαιο βήχα, ο οποίος συχνά
δυσκολεύει την αναπνοή. Στα μωρά, αυτή η ασθένεια μπορεί επίσης να
προκαλέσει, απειλητικές για τη ζωή, άπνοιες χωρίς καθόλου βήχα. Ο κοκκύτης
είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα μωρά που είναι πολύ μικρά για να
εμβολιαστούν τα ίδια, δηλαδή μωρά κάτω των 2 μηνών.
Οι μητέρες πρέπει να κάνουν το εμβόλιο κατά του κοκκύτη κατά τη διάρκεια
κάθε εγκυμοσύνης, για να δώσουν κάποια προστασία στα μωρά τους πριν τη
γέννηση. Είναι πολύ σημαντικό για το μωρό σας να κάνει το εμβόλιο για τον
κοκκύτη εγκαίρως, ώστε να μπορέσει να αρχίσει να χτίζει τη δική του
προστασία έναντι της νόσου.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να πάρει έξι δόσεις του εμβολίου DTaP. Το
παιδί σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες: 2
μηνών , 4 μηνών , 6 μηνών , 15-18 μηνών και 4-6 ετών και 12 ετών.
10. Πνευμονιοκοκκική νόσος
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από βακτήρια που ονομάζονται Streptococcus
pneumoniae . Ο πνευμονιόκοκκος μπορεί να προκαλέσει ωτίτιδες, ιγμορίτιδες,
πνευμονίες, ακόμη και μηνιγγίτιδα, καθιστώντας τον πολύ επικίνδυνο για τα
παιδιά.
Τα μικρόβια μπορούν να εισβάλουν στον εγκέφαλο ή ο νωτιαίο μυελό – που
είναι συνήθως απαλλαγμένοι από μικρόβια. Βεβαιωθείτε ότι προστατεύετε τα
παιδιά από αυτήν την επικίνδυνη ασθένεια με τον εμβολιασμό.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να λάβει τέσσερις δόσεις του συζευγμένου
εμβολίου για τον πνευμονιόκοκκο (ονομάζεται επίσης PCV13). Μία δόση σε
καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες: 2 μηνών , 4 μηνών , και 12 μηνών.
11. Ροταϊός
Ο ροταϊός είναι ιδίως μεταδοτικός και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υδαρή
διάρροια, συχνά με έμετο, πυρετό και κοιλιακό άλγος, κυρίως σε βρέφη και
μικρά παιδιά. Τα παιδιά μπορεί να αφυδατωθούν σοβαρά από τη νόσο και να
χρειαστεί να νοσηλευτούν. Ο ροταϊός είναι ένα από τα πρώτα εμβόλια που
μπορεί να κάνει ένα βρέφος
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να πάρει δύο ή τρεις δόσεις του εμβολίου
ανάλογα με τη εταιρεία παρασκευής , σε -2 μήνες , 4 μήνες , 6 μήνες.
12. Παρωτίτιδα
Η παρωτίτιδα είναι περισσότερο γνωστή για το ότι προκαλεί πρησμένα
μάγουλα και πρησμένο σαγόνι. Αυτό οφείλεται στο πρήξιμο των σιελογόνων
αδένων. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, πόνους στο κεφάλι και
στους μύες και κόπωση. Η παρωτίτιδα είναι μια μεταδοτική ασθένεια και δεν
υπάρχει θεραπεία. Η παρωτίτιδα εξακολουθεί να αποτελεί απειλή σήμερα .
Τα τελευταία χρόνια, κρούσματα παρωτίτιδας έχουν εμφανιστεί σε σχολεία ή
αθλητικές δραστηριότητες όπου υπήρχε στενή, εκτεταμένη επαφή με
μολυσμένα άτομα . Το εμβόλιο MMR προστατεύει εσάς και την οικογένειά σας
από την παρωτίτιδα, την ιλαρά και την ερυθρά.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να λάβει δύο δόσεις εμβολίου MMR Το παιδί
σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες: 15-18
μηνών και 4-6 ετών.
13. Ανεμοβλογιά
Η ανεμοβλογιά είναι μια ασθένεια που προκαλεί κνησμώδες εξάνθημα από
φουσκάλες και πυρετό. Ένα άτομο με ανεμοβλογιά μπορεί να έχει πολλές
φουσκάλες—έως και 500 σε όλο του το σώμα. Η ανεμοβλογιά μπορεί να είναι
σοβαρή και ακόμη και απειλητική για τη ζωή, ειδικά σε μωρά, ενήλικες και
άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ο εμβολιασμός των παιδιών σε νεαρή ηλικία είναι ιδιαίτερα σημαντικός για να
διατηρήσετε τα παιδιά σας υγιή.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να κάνει δύο εμβόλια ανεμοβλογιάς. Το
παιδί σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες ηλικίες: 12-15
μηνών και 4-6 ετών.
14. Διφθερίτιδα
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε μόνο τη διφθερίτιδα ως μια σκοτεινή ασθένεια
από το παρελθόν. Το εμβόλιο έναντι της διφθερίτιδας ονομάζεται DTaP, παρέχει προστασία έναντι της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκκύτη.
Αν και μπορεί να προληφθεί, η διφθερίτιδα εξακολουθεί να υπάρχει. Μπορεί να
προκαλέσει ένα παχύ λευκωπό κάλυμμα στο πίσω μέρος της μύτης ή του λαιμού
που δυσκολεύει την αναπνοή ή την κατάποση, πυρετό, επιπεφυκίτιδα ή
ωτίτιδα, εξάνθημα . Η διφθερίτιδα μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μυοκαρδίτιδα,
καρδιακή ανεπάρκεια, παράλυση, ακόμη και θάνατο.
Οι γιατροί συνιστούν στο παιδί σας να πάρει πέντε δόσεις του εμβολίου
DTaP. Το παιδί σας θα χρειαστεί μία δόση σε καθεμία από τις ακόλουθες
ηλικίες: 2 μηνών , 4 μηνών , 6 μηνών , 15-18 μηνών και 4-6 ετών .
Άλλα εξίσου σημαντικά νοσήματα που προλαμβάνονται με τον
εμβολιασμό
Μηνιγγίτιδα
Η μικροβιακή μηνιγγίτιδα οφείλεται στον μηνιγγιτιδόκοκκο, αλλά μπορεί να
οφείλεται και στον στρεπτόκοκκο και τον αιμόφιλο . Ο μηνιγγιτιδόκοκκος έχει
πολλά διαφορετικά στελέχη . Στην Ελλάδα οι πιο συχνοί τύποι είναι ο B, C και
σπανιότερά συναντούμε τους A, C, Y και W 135.
Η πιο βαριά νόσος οφείλεται συνήθως στον ορότυπο Β.
Κυκλοφορούν τρία διαφορετικά εμβόλια για τον μηνιγγιτιδόκκο.
Συγκεκριμένα εμβολιάζουμε έναντι του ορότυπου C με μια δόση στην ηλικία
των 12 μηνών.
Εμβολιάζουμε έναντι του ορότυπου Β από την ηλικία των 2 μηνών με τρείς
δόσεις και μια αναμνηστική στην ηλικία των 12 μηνών ή από την ηλικία των 12
μηνών με δυο δόσεις. Υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες υψηλού κινδύνου για τις
οποίες αποζημιώνεται ο εμβολιασμός έναντι του ορότυπου Β. Δυστυχώς δεν
αποζημιώνεται ο εμβολιασμός για όλα τα παιδιά.
Τέλος σε όλα τα παιδιά συστήνεται μια επαναληπτική δόση σε ηλικία άνω των
12 ετών με εμβόλιο που περιέχει τους ορότυπους Α, C, W135 και Υ.
Η μηνιγγίτιδα στα παιδιά μπορεί να προκαλέσει πυρετό, εξάνθημα, βήχα,
κακουχία , πονοκέφαλο , αυχενική δυσκαμψία, εμετό, κατάρρευση, διαταραχή
της πήξης του αίματος, shock , κώμα και θάνατο.
Αποτελεί ανακούφιση ότι πρόκειται για νόσημα που μπορεί να προληφθεί με
τον εμβολιασμό.
Φυματίωση
Η φυματίωση σε παιδιά και εφήβους οφείλεται στο Mycobacterium
tuberculosis και Mycobacterium bovis. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η
φυματίωση παρουσιάζεται χωρίς συμπτώματα.
Μπορεί να εκδηλωθεί 1-6 μήνες μετά την επαφή με το Μυκοβακτηρίδιο με
πυρετό, καθυστέρηση της ανάπτυξης, απώλεια βάρους, βήχα, νυκτερινούς
ιδρώτες και ρίγος. Μπορεί να προκαλέσει πολλαπλές άλλες εκδηλώσεις όπως
μηνιγγίτιδα, φλεγμονή των λεμφαδένων, των οστών , των συνδέσμων , του
δέρματος, του αυτιού. Σπανιότερα στα παιδία προκαλεί χρόνιο κοιλιακό πόνο ή
νεφρική ανεπάρκεια.
Υπάρχει θεραπεία με τα αντιφυματικά φάρμακα η οποία όμως είναι
μακροχρόνια και με πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Για την διάγνωση της φυματίωσης χρησιμοποιούμε την φυματινοαντίδραση
Mantoux, αλλά και πιο εξειδικευμένες δοκιμασίες όπως το QuantiFERON.
Ο εμβολιασμός με το εμβόλιο BCG ήταν υποχρεωτικός στην ηλικία των 5 ετών
έως το 2016. Πλέον εμβολιάζουμε με το BCG μόνο τις ομάδες υψηλού κινδύνου
για την φυματίωση.
Επιπλέον ενώ παλιότερα ήταν υποχρεωτική η διενέργεια δοκιμασίας Mantoux
για την εγγραφή των παιδιών στο σχολείο, από το 2018 καταργήθηκε η
υποχρεωτικό ήτα της δοκιμασίας Mantoux. Υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις
για την πραγματοποίηση Mantoux στο παιδιατρείο.
Λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων κονδυλωμάτων(HPV)
Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) είναι ένας κοινός ιός που μεταδίδεται
εύκολα. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο συχνός που οι περισσότεροι ενήλικες
μολύνονται τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Τις περισσότερες φορές, το σώμα μας μπορεί να καταστείλει τον HPV. Όταν ένα
άτομο μολυνθεί από τον ιό, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε εάν θα
αναπτύξει καρκίνο ή θα παρουσιάσει άλλα προβλήματα υγείας. Μπορεί να
χρειαστούν χρόνια ή δεκαετίες μέχρι να αναπτυχθεί καρκίνος από HPV λοίμωξη
Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 46.000 άνθρωποι —άνδρες και γυναίκες—
υποφέρουν από καρκίνους που προκαλούνται από τον HPV,
συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του πέους, του κόλπου, του αιδοίου, του
πρωκτού, της κεφαλής και του τραχήλου.
Πώς εξαπλώνεται ο HPV;
Ο HPV μεταδίδεται μέσω της επαφής δέρμα με δέρμα. Αν και ο HPV είναι η πιο
κοινή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη , η σεξουαλική επαφή δεν απαιτείται
για τη μετάδοση.
Γιατί τα παιδιά χρειάζονται το εμβόλιο HPV τώρα, εάν οι καρκίνοι δεν
αναπτυχθούν μέχρι να ενηλικιωθούν;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για να μην περιμένετε.
Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών συνιστά στα παιδιά να κάνουν το εμβόλιο
HPV από την ηλικία των 9 έως 12 ετών. Ο εμβολιασμός των παιδιών όταν είναι
σωστός θα τα προστατεύσει πριν εκτεθούν στον ιό. Φαίνεται να διαρκεί μια
ζωή—άρα δεν μπορεί να είναι πολύ νωρίς για να εμβολιαστεί.
Το εμβόλιο έναντι του HPV είναι επίσης πιο αποτελεσματικό εάν χορηγηθεί σε
μικρότερη ηλικία. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι οι προ-έφηβοι παράγουν
περισσότερα αντισώματα κατά του HPV από τους μεγαλύτερους. Τα εμβόλια
HPV μπορούν να χορηγηθούν ταυτόχρονα με άλλα εμβόλια.
• Τα περισσότερα παιδιά που λαμβάνουν την πρώτη δόση του εμβολίου
HPV πριν από τα 15α γενέθλιά τους χρειάζονται δύο δόσεις. Οι δόσεις πρέπει να
χορηγούνται με διαφορά 6 έως 12 μηνών.
• Τα άτομα που ξεκινούν τη σειρά εμβολίων HPV σε ηλικία 15 ετών ή
αργότερα και τα νεότερα άτομα με ορισμένες παθήσεις του ανοσοποιητικού
χρειάζονται τρεις δόσεις. Οι δόσεις πρέπει να χορηγούνται σε περίοδο έξι μηνών
(0, 2 και 6 μήνες).
Προσφάτως πλέον ο εμβολιασμός στην Ελλάδα αποζημιώνεται σε αγόρια και
σε κορίτσια από την ηλικία των 9 ετών.
Πρακτικές συμβουλές για τον εμβολιασμό στο ιατρείο
1. Προετοιμάστε το παιδί για τον εμβολιασμό, να είστε ειλικρινείς. Επίσης
εξηγούμε με απλά λόγια την διαδικασία, αλλά και τους λόγους που κάνουμε
εμβόλια. Εννοείται ότι όλα αυτά τα συζητάω κι εγώ με τα παιδιά πριν τον
εμβολιασμό τους.
2. Να είστε συνεπείς στις ημερομηνίες εμβολιασμού. Έχει τύχει πολλές
φορές παιδιά που δεν προλάβαν να εμβολιαστούν να νοσήσουν από τις
συγκεκριμένες ασθένειες.
3. Σε όλα τα εμβόλια υπάρχει πιθανότητα επιπλοκών , αλλά στην
πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτές είναι μηδαμινές. Υπάρχει η δυνατότητα
αντιμετώπισης τυχών επιπλοκών των εμβολιασμών στο ιατρείο.
4. Βρίσκομαι στην διάθεση σας για οποιαδήποτε απορία ή ενδοιασμό ή
προβληματισμό.
5. Τα εμβόλια αποτελούν ένα από τα ισχυρότερα όπλα του παιδιάτρου.
Κάποτέ χάνονταν πολλά παιδιά από τις παιδικές ασθένειες. Πλέον όταν
βρίσκουμε περιστατικά π.χ. διφθερίτιδας ή ιλαράς αυτά γίνονται σημεία
αναφοράς στα παιδιατρικά συνέδρια .
6. Τέλος και εξίσου σημαντικό. Λόγω μεγάλης αύξησης της δύναμης του
επικίνδυνου αντιεμβολιαστικού κινήματος, επανέρχονται ακόμη και στην
Ευρώπη παιδικά νοσήματα που είχαν εξαφανιστεί. Πολλοί ισχυρίζονται ότι
αρκεί η ανοσία της αγέλης για να προστατευτούν τα δικά τους παιδιά. Όμως
ακόμη και εάν αυτό ήταν αλήθεια, ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για τα βρέφη
κάτω των 2 μηνών που δεν μπορούν να εμβολιαστούν ακόμη ή για τα παιδιά με
ανοσοανεπάρκεια που επίσης δεν μπορούν να εμβολιαστούν πλήρως?
Αρά χρειάζεται σωστή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση. Υπάρχουν πολλοί που
θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις αλλά και τάσεις της εποχής όπως
την επικράτηση του εναλλακτικού τρόπου ζωή.
